จำได้ว่าเพลงนี้เคยฟังตัวเล็กร้องสมัย ม.ต้น ชอบเนื้อเพลงมาก (เคยพยายามแอบร้ิองแต่เสียงไปไม่ไหว) อยู่ดี ๆ มันก็ผุดขึ้นมาในหัว
“อันความผิดนิดหนึ่งอย่าพึงโกรธ
ควรงดโทษกันและกันให้พลันหาย
อย่าอาฆาตบาดหมางจนวางวาย
เป็นกรรมร้ายติดตัวชั่วกัปกัลป์
ข้างหนึ่งโกรธข้างหนึ่งนิ่งเสียนั้นไซร้
เป็นบุญได้ดับร้อนช่วยผ่อนผัน
เหมือนตบมือข้างเดียวไม่ดังพลัน
เรารักกันดีกว่าเกลียดเดียจฉันท์เอย”
ไปหา้ข้อมูลบนเว็บพบว่า หม่อมเจ้าหญิงหญิงพิจิตจิราภา เทวกุลเป็นผู้ประพันธ์ เสียดายว่าหาที่เป็น audio ไม่ได้
iTeau's Dirt 
ตอนนั้นอาจารย์บอกว่าเพลงนี้เพราะมาก เราก็ยังฟังไม่ออกว่าเพราะมากกว่าเพลงอื่นตรงไหน เพราะมัวยุ่งอยู่กับการฝึกร้องและจำเอื้อนให้ได้ มาเดี๋ยวนี้เริ่มเห็นอย่างที่อาจารย์บอกแล้ว แถมเนื้อร้องยังมีความหมายที่ดี เหมาะนำไปใช้กับสถานการณ์บ้านเมืองที่เป็นอยู่ในปัจจุบันได้ดีทีเดียว.. :D
ตอนนี้ที่พิจิตรหนาวมากเลย ปีนี้ท่าทางจะหนาวมากและนาน(น่าเที่ยวมาก) ถ้าโตกลับมาเที่ยวบ้านช่วงนี้คงจะรู้สึกดีทีเดียวหล่ะ เพราะอย่างน้อยก็ไม่หนาวน้อยแต่ร้อนนานเหมือนปีผ่านๆมา :D